асятры́нны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да асятрыны.
асячы́ і (радзей) асе́кчы, асяку, асячэш, асячэ; асячом, асечаце, асякуць; пр. асек, ‑ла; зак., каго-што.
Тое, што і абсячы (абсекчы).
асячы́ся і (радзей) асе́кчыся, асякуся, асячэшся, асячэцца; асячомся, асечацеся, асякуцца; пр. асекся, ‑лася; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Не зрабіць выстралу (пра ружжо, рэвальвер і інш.).
2. Нечакана спыніць гаворку, запнуцца на слове. Надзя неяк адразу асеклася, пачырванела. Кулакоўскі. // Пацярпець няўдачу ў чым‑н. [Аксіння:] — Асеклася раз, дык цяпер разумнейшай буду. Гурскі.