Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

асу́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асушыць.

асуша́цца, ‑аецца; незак.

Зал. да асушаць.

асуша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да асушыць.

асу́шванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. асушваць — асушыць.

асу́швацца, ‑аецца; незак.

Зал. да асушваць.

асу́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да асушыць.

асу́шка, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.

Тое, што і асушэнне. Пачаліся вялікія работы па асушцы спрадвечных беларускіх балот. Паслядовіч.

асушы́ць, асушу, асушыш, асушыць; зак., што.

1. Зрабіць сухім, адвёўшы лішак вады. Асушыць балота.

2. Выпіць тое, што змяшчаецца, знаходзіцца ў чым‑н. Іван Антонавіч.. схапіў конаўку з вадой і асушыў яе да дна. Асіпенка.

•••

Асушыць вочы — перастаць плакаць.

Асушыць слёзы каму — суцешыць каго‑н.

асушэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. асушаць — асушыць (у 1 знач.).