Verbum

аскеты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аскетызму, аскета. Аскетычнае жыццё.

аскірза́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да аскірзнуцца.

аскірзну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.

Разм. Тое, што і агрызнуцца (у 2 знач.).

аскле́лы, ‑ая, ‑ае.

Халодны, застылы, скарчанелы. З дрэў капала халодная раса, і стаялі яны панурыя і асклелыя, маўклівыя і непрывабныя. Чарнышэвіч.

аскле́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Прамерзнуць ад сцюжы, марозу; застыць, скарчанець.

асклі́злы, ‑ая, ‑ае.

Абл. Аслізлы. Пастаяў [Макоўчык] хвіліну панура, павольна пайшоў уніз, упіраючыся абцасамі ботаў у асклівлы грунт. Мележ.

асклюдава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад асклюдаваць.

асклюдава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Тое, што і абсклюдаваць.

асклюдо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да асклюдаваць.

аско́блены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аскабліць.