Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

арфаэ́пія, ‑і, ж.

Сістэма правіл, якія вызначаюць правільнае літаратурнае вымаўленне. Пытанні арфаэпіі. Беларуская літаратурная арфаэпія. // Ступень засваення правіл вымаўлення.

[Ад грэч. orthos — правільны і epos — мова.]

арфі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Музыкант, які іграе на арфе.

арфі́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да арфіст.