Verbum

марнасло́ў, ‑слова, м.

Разм. Той, хто любіць многа гаварыць; балбатун, пустаслоў.

марнасло́ўе, ‑я, н.

Пустая размова, пустаслоўе.

марнасло́ўны, ‑ая, ‑ае.

Схільны да марнаслоўя.

ма́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць марнага (у 1 знач.). І маці, і сын нібы загадзя бачылі парнасць спрэчак і не вельмі стараліся ўсчын[а]ць іх. Мележ.

марнатра́вец, ‑траўца, м.

1. Той, хто неразумна, марна траціць грошы, маёмасць. У той час калі эксплуататары з’яўляюцца марнатраўцамі, .. «галодны і абдзёрты люд» ёсць сапраўдны творца жыцця на зямлі. Майхровіч.

2. Аб дрэнным, нягодным чалавеку. [Рыгор:] — Ёсць многа розных марнатраўцаў, якіх нам трэба карміць сваёю працаю. Гартны.

марнатра́віць, ‑траўлю, ‑травіш, ‑трапіць; незак., што.

Траціць марна, без патрэбы што‑н.; марнаваць. Марнатравіць час. Марнатравіць набытак.

марнатра́ўка, ‑і, ДМ ‑траўцы; Р мн. ‑травак; ж.

Жан. да марнатравец.

марнатра́ўны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы марнатраўцу. Марнатраўнае жыццё.

марнатра́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да марнатраўства.

марнатра́ўства, ‑а, н.

Неразумнае марная трата чаго‑н. Абавязак кожнага дэпутата — рашуча выкараняць безгаспадарчасць, марнатраўства, дабівацца .. выдатнай якасці прадукцыі, зніжэння затрат. «Звязда».