марнасць, ‑і, ж.
Уласцівасць марнага (у 1 знач.). І маці, і сын нібы загадзя бачылі парнасць спрэчак і не вельмі стараліся ўсчын[а]ць іх. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)