Verbum

мадулява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; незак.

Спец.

1. Пераходзіць з адной танальнасці ў другую. Мадуляваць голасам.

2. што. Рабіць мадуляцыю (у 2 знач.). Мадуляваць электрычны ток.

мадуля́тар, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне, пры дапамозе якога ажыццяўляецца працэс мадуляцыі ваганняў (у радыёперадатчыках, кіназдымачных апаратах і пад.).

[Лац. modulator — які захоўвае рытм.]

мадуля́тарны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да мадуляцыі (у 2 знач.). Мадулятарная лямпа.

мадуляцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да мадуляцыі (у 1 знач.).

мадуля́цыя, ‑і, ж.

1. У музыцы — пераход з адной танальнасці ў другую. // Пералівы, гарманічны пераход у інтанацыі гуку.

2. У радыётэхніцы — змяненне характару ваганняў высокай частаты пад уплывам ваганняў больш нізкай частаты.

3. У кінатэхніцы — ператварэнне электрычных ваганняў, выкліканых гукам, у светавы пучок, які запісвае гукі на гукавой кінаплёнцы.

[Ад лац. modulatio — размернасць.]

мады́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Уст. Жанчына, якая займаецца шыццём моднага жаночага адзення і галаўных убораў.

[Фр. modiste ад mode — мода.]

мадыфікава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. мадыфікаваць.

мадыфікава́цца, ‑куецца; зак. і незак.

1. Відазмяніцца (відазмяняцца).

2. толькі незак. Зал. да мадыфікаваць.

мадыфікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

Відазмяніць (відазмяняць), не закранаючы сутнасці.

мадыфіка́тар, ‑а і ‑у, м.

Спец.

1. ‑а. Прыстасаванне, якое мяняе работу, дзеянне машыны.

2. ‑у. Рэчыва, якое садзейнічае змяненню структуры металу.

[Ад лац. modificare — відазмяняць, мяняць форму.]