Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноуыьэюя
вгжклмнпрсўцч

цякучка, ✂, ж. (разм. неадабр.).

Розныя штодзённыя справы, якія перашкаджаюць асноўным, галоўным.

  • Ц. заела.

цякучы, ✂.

  1. Вадкі, здольны цячы.

    • Цякучыя і сыпучыя целы.

  2. Які працякае, дзіравы.

    • Цякучае вядро.

  3. Які знаходзіцца ў руху, цячэ (пра ваду); праточны.

  4. перан. Які часта мяняецца; непастаянны, няўстойлівы.

    • Ц. састаў рабочых.

|| наз. цякучасць, ✂.