цякучы прыметнік
-
Вадкі, здольны цячы.
- Цякучыя і сыпучыя целы.
-
Які працякае, дзіравы.
- Цякучае вядро.
-
Які знаходзіцца ў руху, цячэ (пра ваду); праточны.
-
пераноснае значэнне: Які часта мяняецца; непастаянны, няўстойлівы.
- Ц. састаў рабочых.
|| назоўнік: цякучасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)