Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноуыьэюя
вгжклмнпрсўцч

цяўе, ✂, н., зб. (абл.).

Націнне.

  • Маці наламала бурачнага цяўя.

цяўкаць, ✂; незак.

Пра сабак, лісіц, шчанят: адрывіста брахаць.

  • Лісяня цяўкала, як сабака.

|| аднакр. цяўкнуць, ✂.

|| наз. цяўканне, ✂.

цяўнік, ✂, м., зб. (разм.).

Тое, што і цяўе.

  • Наламаць цяўніку.