Verbum

нясілець, ✂; незак.

Страчваць сілы, станавіцца слабым, бяссільным.

• З кожным днём нясілее дзед.

нясіліць, ✂; незак.

Пазбаўляць сілы, рабіць бяссільным.

• Нясіліць стома рукі.

няскладны, ✂.

1. Які не вызначаецца складнасцю, зграбнасцю; нязграбны.

   • Няскладная фігура.

2. Пазбаўлены лагічнай паслядоўнасці, сувязі.

   • Няскладная размова.

|| наз. няскладнасць, ✂.

няскораны, ✂.

Які не скарыўся сіле, уладзе каго-, чаго-н.

• Н. народ.

|| наз. няскоранасць, ✂.

няслава, ✂, ж.

Благая слава, ганьба.

• За благія ўчынкі дзяцей бацькам н.

няславіць, ✂; незак.

Сваімі паводзінамі, учынкамі ганьбіць, прыносіць няславу каму-н.

• Дурныя плёткі няславілі ўвесь род Барыса.

няспраўны, ✂.

1. Які мае пашкоджанні; сапсаваны.

   • Н. матор.

2. Неакуратны, нядобрасумленны ў выкананні сваіх абавязкаў, даручэнняў і пад.

   • Н. плацельшчык.

|| наз. няспраўнасць, ✂.

няспрытны, ✂.

Нялоўкі, непаваротлівы, марудны ў рабоце.

• Няспрытныя рукі.

|| наз. няспрытнасць, ✂.

няспынны, ✂.

1. Такі, што адбываецца бесперастанку, не спыняецца.

   • Няспыннае цячэнне ракі.

2. Які рухаецца суцэльнай паласой.

   • Няспыннае людское мора.

|| наз. няспыннасць, ✂.

нястача, ✂, ж.

1. Адсутнасць каго-, чаго-н. у неабходнай колькасці; недахоп.

   • Н. рабочых.

2. Выяўленая пры праверцы чаго-н. недастача грашовых, матэрыяльных сродкаў, тавараў і пад.

   • Пакрыць нястачу тэрмінова.

3. Адсутнасць сродкаў для існавання; беднасць.

   • Прыціснутыя нястачаю, людзі шукалі пабочных заробкаў.