Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеіоуыьэюя
бвгдёзйлмнпстўхцчшя.

нянавісць, ✂, ж.

Пачуцці моцнай варожасці, непрыязнасці.

  • Н. да ворага.

нянька, ✂, ж.

  1. Жанчына, якая даглядае дзяцей у сям’і.

    • Пайсці ў нянькі.
    • У сямі нянек дзіця без носа (прыказка).

  2. перан. Той, хто апякае каго-н., клапоціцца пра каго-н.

|| ласк. няня, ✂.

|| прым. няньчын, ✂.

няньчыцца, ✂; незак.

  1. Даглядаць дзіця.

  2. перан., з кім-чым. Празмерна клапаціцца аб кім-, чым-н., удзяляць шмат увагі каму-, чаму-н.

    • З ім не варта н.

няньчыць, ✂; незак.

Даглядаць дзіця.

  • Н. унукаў.

няня, ✂, ж.

  1. гл. нянька.

  2. Санітарка ў бальніцы, медпункце.