Verbum

няхай, часц. і злуч. уступальны.

1. часц. Утварае загадны лад дзеяслова са знач. прымушэння, неабходнасці, заахвочвання.

   • Н. працуюць.
   • Н. звіняць з расою косы.

2. часц. У спалуч. з часц. «бы» выражае дапушчэнне з адценнем пажадання магчымасці дзеяння, якое не адбылося.

   • Н. бы самі так папрацавалі.

3. часц. У сказах з дзеясловамі загаднага ладу ўзмацняе пажаданне.

   • Н. ты згары!

4. злуч. уступальны. уступальны. Хоць, нягледзячы на тое, што.

   • Задача н. цяжкая, але выканальная.

◊

• Няхай бог крые (мінуе, ратуе, бароніць) (разм.) — ужыв. як пажаданне пазбаўлення ад чаго-н. непрыемнага.

• Няхай яго (яе, іх, цябе, вас) немач (разм.) — праклён са значэннем «чорт яго (яе, іх, цябе, вас) бяры».

няхватка, ✂, ж.

1. Адсутнасць каго-, чаго-н. у неабходнай колькасці; недахоп чаго-н.

   • Н. часу.
   • Н. спецыялістаў.

2. чаго і ў чым. Адсутнасць дастатковых сродкаў для існавання; нястача.

   • Яны не ведаюць няхваткі ў прадуктах харчавання.

няходжаны, ✂.

Такі, па якім не хадзілі, не ходзяць.

• Няходжаныя мясціны.