Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

лушпіна, , ж. (разм.).

Тое, што і лупіна.

лушпінне, , н., зб. (разм.).

Тое, што і лупінне.

лушчак, , м. (уст.).

Тое, што і слюда.

лушчаны, .

Ачышчаны ад шалупіння, якой-н. абалонкі.

  • Лушчаныя арэхі.

лушчыльнік, , м.

Сельскагаспадарчая машына для лушчэння глебы.

  • Дыскавы л.

|| прым. лушчыльнікавы, .

лушчыцца, ; незак.

Лупіцца, здзірацца.

  • Лушчыцца скура.

|| наз. лушчэнне, .

лушчыць, ; незак.

  1. Ачышчаць ад шалупін, якой-н. абалонкі.

    • Л. гарох.
  2. Разрыхляць глебу пасля ўборкі ўраджаю (спец.).

    • Л. іржышча.

|| зак. аблушчыць, і узлушчыць, .

  • Аблушчыць боб.

|| наз. лушчэнне, .

|| прым. лушчыльны, .