Verbum

згуба, ✂, ж. (разм.).

1. Смерць, гібель, знішчэнне.

   • Берагчы лес ад згубы.

2. Тое, што з’яўляецца прычынай гібелі ці няшчасця для каго-, чаго-н.

   • Марозы — з. для кветак.

3. Тое, што згублена, страчана.

   • Знайсці сваю згубу.

згубіцель, ✂, м.

Той, хто губіць, загубіў каго-, што-н.

• Насякомыя — згубіцелі лесу.

|| ж. згубіцелька, ✂.

|| прым. згубіцельскі, ✂.

згубны, ✂.

Які вядзе да згубы, пагібельны.

• З. агонь артылерыі.

|| наз. згубнасць, ✂.

згуляцца, ✂; зак.

Дасягнуць зладжаных дзеянняў у сумеснай гульні.

• Футбольная каманда згулялася.

|| незак. згульвацца, ✂.

згуртаваны, ✂.

Дружны, аднадушны, арганізаваны.

• З. калектыў.

|| наз. згуртаванасць, ✂.

згуртавацца, ✂; зак.

1. Сабрацца ў гурт.

   • Каля дрэва згуртавалася цэлая грамада людзей.

2. перан. Дасягнуць аднадушнасці ў поглядах, дзеяннях.

   • З. вакол думкі вучоных.

|| незак. згуртоўвацца, ✂.

|| наз. згуртоўванне, ✂.

|| наз. згуртаванне, ✂.

згуртаваць, ✂; зак.

1. Аб’яднаць, наблізіўшы аднаго да другога.

   • З. жывёлу.

2. перан. Дабіўшыся адзінства, згуртаванасці, аб’яднаць.

   • З. брыгаду.

|| незак. згуртоўваць, ✂.

|| наз. згуртаванне, ✂.

згуснуць, ✂; зак. (разм.).

Згусціцца, загусцець.

• Кісель згус.

згустак, ✂, м.

Камячок, які ўтварыўся пры загусценні вадкасці.

• З. крыві.
• З. энергіі (перан. пра вельмі энергічнага чалавека).

|| прым. згусткавы, ✂.

згусціцца, ✂; зак.

Стаць густым ці больш густым.

• Цеста згусцілася.
• Хмары згусціліся.

|| незак. згушчацца, ✂.

|| наз. згушчэнне, ✂.