згубіцель, ​, м.

Той, хто губіць, загубіў каго-, што-н.

  • Насякомыя — згубіцелі лесу.

|| ж. згубіцелька, ✂.

|| прым. згубіцельскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)