збег,
-
гл. збегчы. -
Месца, паглыбленне, па якім збягае вада.
- Стаць на самым збегу вады.
-
Спалучэнне, злучэнне (
спец. ).- З. зычных гукаў.
Збег акалічнасцей — абставіны, якія склаліся пэўным чынам, ход падзей, які абумовіў што
-н.
збег,
Месца, паглыбленне, па якім збягае вада.
Спалучэнне, злучэнне (
Збег акалічнасцей — абставіны, якія склаліся пэўным чынам, ход падзей, які абумовіў што
збегацца,
Стаміцца, змарыцца бегаючы.
збегаць,
Схадзіць куды
збеглы,
Які збег, уцёк адкуль
збегчы,
Бягом спусціцца ўніз.
Знікнуць тайком, уцячы.
Сцячы (пра вадкасць).
Пераліцца цераз край пры кіпенні.
||
збегчыся,
Бягом сабрацца ў адным месцы (пра многіх).
Паспець бегчы разам з кім
Тое, што і ссесціся (у 2
Стварожыцца, утварыць згусткі (пра малако).
||
збедніцца,
Прыкінуцца бедным, няшчасным.
||
зберагчы,
Захаваць, не даць знікнуць, сапсавацца, прапасці.
||
||
||
зберагчыся,
Захавацца непашкоджаным, нястрачаным, незрасходаваным.
||
зберажэнне,