Verbum

збегчы, ✂; зак.

1. Бягом спусціцца ўніз.

   • З. ўніз па лесвіцы.

2. Знікнуць тайком, уцячы.

   • З. з палону.

3. Сцячы (пра вадкасць).

   • Вада збегла ў канаву.

4. перан. Знікнуць, прапасці (пра ўсмешку, чырвань і пад.).

   • Усмешка збегла з твару.

5. Пераліцца цераз край пры кіпенні.

   • Увесь накіп збег.

|| незак. збягаць, ✂.

• Сцежка збягае да ракі (перан. спускаецца).