Verbum

збрахаць, ✂; зак. (разм.).

Схлусіць.

збрахнуць, ✂; зак. і аднакр. (разм.).

Тое, што і збрахаць.

збраяносец, ✂, м.

У сярэднія вякі: малады воін, які насіў зброю рыцара.

зброд, ✂, м., зб. (пагард.).

Людзі, якія належаць да разбэшчаных, злачынных, антыграмадскіх элементаў.

• Усякі з.
• Фашысцкі з.

збродлівы, ✂ (разм.).

Шкадлівы, памаўзлівы.

• Збродлівай кошцы хвост уцінаюць.

збродны, ✂ (разм.).

Выпадкова сабраны; разнародны, разнамасны.

• Збродная кампанія.

збройнік, ✂, м.

Спецыяліст па вырабу зброі.

зброснелы, ✂.

Заплеснелы (пра вадкасць).

• Зброснелая вада.

зброснець, ✂; зак.

Заплеснець (пра вадкасць).

• Вада ў сажалцы зброснела.

зброя, ✂, ж.

Усякі сродак, прыстасаванне, тэхнічна прыгоднае для нападу ці абароны, а таксама сукупнасць такіх сродкаў.

• Агнястрэльная з.
• Халодная з. (шабля, кінжал, нож і пад.).
• Стралковая з. (ружжо, рэвальвер і пад.).
• Артылерыйская з. (гармата, гаўбіца і пад.).
• Ядзерная з.
• Абараняцца са зброяй у руках.

• Вучэнне класікаў аб грамадстве — вялікая ідэйная зброя (перан.).

• Скласці зброю (перан. здацца; высок.).
• Узняць зброю (пачаць вайну або паўстаць са зброяй у руках; высок.).
• Бразгаць зброяй (пагражаць вайной; кніжн.).

|| прым. зброевы, ✂ і збройны, ✂.

• Зброевая (збройная) майстэрня.