зброя назоўнік | жаночы род
Усякі сродак, прыстасаванне, тэхнічна прыгоднае для нападу ці абароны, а таксама сукупнасць такіх сродкаў.
- Агнястрэльная з.
- Халодная з. (шабля, кінжал, нож і пад.).
- Стралковая з. (ружжо, рэвальвер і пад.).
- Артылерыйская з. (гармата, гаўбіца і пад.).
- Ядзерная з.
- Абараняцца са зброяй у руках.
- Вучэнне класікаў аб грамадстве — вялікая ідэйная зброя (пераноснае значэнне).
- Скласці зброю (пераноснае значэнне: здацца; высокае).
- Узняць зброю (пачаць вайну або паўстаць са зброяй у руках; высокае).
- Бразгаць зброяй (пагражаць вайной; кніжнае).
|| прыметнік: зброевы і збройны.
- Зброевая (збройная) майстэрня.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)