Verbum

бог, ✂, м.

1. Паводле рэлігійных уяўленняў — вярхоўная ўсемагутная істота, якая стварыла свет і кіруе ім.

2. перан. Выдатны спецыяліст у якой-н. справе.

   • Б. электразваркі.

◊

• Як бог дасць (разм.) — як прыйдзецца.

• Божа збаў (разм.) — ні ў якім разе, ні пры якіх абставінах.

• Дай (не дай) бог (божа) (разм.) — пра пажаданні чаго-н.

• Крый бог (разм.) — выраз ужыв. як засцярога ад чаго-н., як забарона рабіць што-н. небяспечнае.

• Напрамілы бог (разм.) — вельмі прасіць аб чым-н.

• Няхай бог крые (мілуе, ратуе, бароніць) (разм.) — ужыв. як пажаданне пазбаўлення ад чаго-н. непрыемнага.

• Памагай бог (разм.) — пажаданне поспеху, удачы ў працы, добрай справе.

• Як у бога за пазухай (разм.) — без асаблівага клопату, пры поўным забеспячэнні.

|| памянш. бажок, ✂.

|| прым. божы, ✂ і боскі, ✂.

• Кожны божы дзень (штодзённа; разм.).
• Божая кароўка (жучок чырвонай або жоўтай афарбоўкі з чорнымі кропкамі).
• Боскае стварэнне.

богаадсту́пнік, ✂, м.

Той, хто адмовіўся ад рэлігіі, ад веры ў бога.

|| ж. богаадступніца, ✂.

|| прым. богаадступніцкі, ✂.

богаадсту́пніцтва, ✂, н.

Адмаўленне ад веры ў бога.

богаслужэ́нне, ✂, н.

Адпраўленне служыцелямі культу рэлігійных абрадаў у царкве; царкоўная служба.

|| прым. богаслужэбны, ✂.

богатвары́ць, ✂; незак.

Бязмежна любіць.

• Б. мастацтва.