богаадсту́пнік, , м.

Той, хто адмовіўся ад рэлігіі, ад веры ў бога.

|| ж. богаадступніца, .

|| прым. богаадступніцкі, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)