бой1,
-
гл. біцца, біць. -
Узброенае сутыкненне, бітва.
- Наступальны б.
-
Барацьба спартыўная, спаборніцтва.
- Кулачны б.
-
перан. Змаганне з тым, што перашкаджае ў жыцці і працы.- Б. з недахопамі.
бой1,
Узброенае сутыкненне, бітва.
Барацьба спартыўная, спаборніцтва.
бой2,
Бітая пасуда, шкло
бо́йка1,
Прылада для збівання масла.
бо́йка2,
Сварка, сутычка з узаемнымі пабоямі.
бо́йкі,
Рашучы, смелы.
Скоры, жвавы.
Людны, ажыўлены.
Бойкае пяро ў каго — пра чалавека, які лёгка і хутка піша, сачыняе.
||
бо́йлер,
Апарат для награвання вады ў сістэмах цеплазабеспячэння.
||
бо́йня,
Прадпрыемства, дзе забіваюць жывёлу на мяса.
||