Verbum

боб​¹, ✂, м.

1. Аднагадовая агародная расліна сямейства бабовых з авальным насеннем у струках.

2. Плады гэтай расліны.

   • Параны б.

◊

• Наесціся жалезнага бобу (разм.) — набрацца цярплівасці.

• Хто ў боб, хто ў гарох (разм. неадабр.) — пра нязладжаныя, няўзгодненыя дзеянні.

• Бобу ў гаросе шукаць (разм. неадабр.) — рабіць што-небудзь недарэчнае.

|| прым. бабовы, ✂.

боб​², ✂, м.

У бобслеі: род саней з рулявым кіраваннем.

бо́бка, ✂, ж. (разм.).

1. Асобнае зерне чаго-н.

   • Б. гароху.

2. Круглы камячок, шарык.

   • Бобкі граду.

3. Круглая крапінка на матэрыі і інш., гарошынка.

   • Сукенка ў бобкі.

бо́брык, ✂, м.

Від сукна з кароткім стаячым ворсам.

|| прым. бобрыкавы, ✂.

бо́брыкам, прысл.

Пра кароткую мужчынскую стрыжку, пры якой спераду пакідаюцца стаячыя валасы.

• Стрыгчыся б.

бо́бслей, ✂, м.

Від спорту: скарасны спуск з гор па ледзяной трасе на бобе.