бог назоўнік | мужчынскі род
-
Паводле рэлігійных уяўленняў — вярхоўная ўсемагутная істота, якая стварыла свет і кіруе ім.
-
пераноснае значэнне: Выдатны спецыяліст у якой-н. справе.
- Б. электразваркі.
- Як бог дасць (размоўнае) — як прыйдзецца.
- Божа збаў (размоўнае) — ні ў якім разе, ні пры якіх абставінах.
- Дай (не дай) бог (божа) (размоўнае) — пра пажаданні чаго-н.
- Крый бог (размоўнае) — выраз ужыв. як засцярога ад чаго-н., як забарона рабіць што-н. небяспечнае.
- Напрамілы бог (размоўнае) — вельмі прасіць аб чым-н.
- Няхай бог крые (мілуе, ратуе, бароніць) (размоўнае) — ужыв. як пажаданне пазбаўлення ад чаго-н. непрыемнага.
- Памагай бог (размоўнае) — пажаданне поспеху, удачы ў працы, добрай справе.
- Як у бога за пазухай (размоўнае) — без асаблівага клопату, пры поўным забеспячэнні.
|| памяншальная форма: бажок.
|| прыметнік: божы і боскі.
- Кожны божы дзень (штодзённа; размоўнае).
- Божая кароўка (жучок чырвонай або жоўтай афарбоўкі з чорнымі кропкамі).
- Боскае стварэнне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)