Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеілнорстухчшыэюя’
аоуыэ

праяснець, ✂; зак.

  1. Стаць ясным, чыстым ад хмар.

    • Неба праяснела.
    • К вечару праяснела (безас.; распагодзілася).

  2. Стаць асэнсаваным, ясным ці спакойным.

    • Думкі праяснелі.
    • Твары людзей праяснелі.

|| наз. праясненне, ✂.

праясніцца, ✂; зак.

  1. Стаць ясным, праяснець.

    • Неба праяснілася.
    • Думкі праясніліся.

  2. Стаць свабодным ад няяснасцей.

    • Справа праяснілася.

|| незак. праясняцца, ✂.

|| наз. праясненне, ✂.