Verbum

вінт​¹, ✂, м.

Частка рухавіка парахода, самалёта і пад. у выглядзе лопасцей, замацаваных на вале.

|| прым. вінтавы, ✂.

вінт​², ✂, м.

Род карцёжнай гульні.

вінтаматорны, ✂.

Пра лятальны апарат: які рухаецца пры дапамозе матора і вінта (прапелера).

• В. самалёт.
• Вінтаматорная авіяцыя.

вінтоўка, ✂, ж.

Ружжо са спіральнай нарэзкай у канале ствала.

• В. з аптычным прыцэлам.

|| прым. вінтовачны, ✂.

віншавальнік, ✂, м.

Той, хто віншуе каго-н., прыходзіць з віншаваннем.

|| ж. віншавальніца, ✂.

|| прым. віншавальніцкі, ✂.

віншавальны, ✂.

Які ўтрымлівае віншаванні.

• Віншавальная паштоўка.

віншаваць, ✂; незак.

Вітаць з выпадку чаго-н. прыемнага, радаснага.

• В. са святам, з юбілеем.

|| зак. павіншаваць, ✂.

|| наз. віншаванне, ✂.

віны, ✂, ж.

Масць у ігральных картах, тое, што і пікі.

|| прым. віновы, ✂.

віньетка, ✂, ж.

Аздабленне ў выглядзе невялікага малюнка, арнаменту на загаловачным лісце кнігі, у пачатку або канцы раздзела.

|| прым. віньетачны, ✂.

вір, ✂, м.

1. Кругавы, лейкападобны рух вады на рацэ, які ўзнікае ад сутыкнення сустрэчных плыней.

   • В. падзей (перан.).

2. Глыбокае месца ў рацэ, з ямай, дзе адбываецца завіхрэнне плыні.

   • У віру на калу (разм.) —
     1. пра няўстойлівае, няпэўнае жыццё;
     2. далёка, невядома дзе.

   • Хоць у вір галавой (разм.) — пра цяжкае, бязвыхаднае становішча.

|| памянш. вірок, ✂.

|| прым. віравы, ✂.

• Віравая вада.