віншавальнік, ✂, м.
Той, хто віншуе каго-н., прыходзіць з віншаваннем.
|| ж. віншавальніца, ✂.
|| прым. віншавальніцкі, ✂.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)