віншавальнік назоўнік | мужчынскі род
Той, хто віншуе каго-н., прыходзіць з віншаваннем.
|| жаночы род: віншавальніца.
|| прыметнік: віншавальніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
віншавальнік назоўнік | мужчынскі род
Той, хто віншуе каго-н., прыходзіць з віншаваннем.
|| жаночы род: віншавальніца.
|| прыметнік: віншавальніцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)