вінтоўка, ✂, ж.

Ружжо са спіральнай нарэзкай у канале ствала.

  • В. з аптычным прыцэлам.

|| прым. вінтовачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)