вір,
-
Кругавы, лейкападобны рух вады на рацэ, які ўзнікае ад сутыкнення сустрэчных плыней.
- В. падзей (
перан. ).
- В. падзей (
-
Глыбокае месца ў рацэ, з ямай, дзе адбываецца завіхрэнне плыні.
- У віру на калу (
разм. ) —- пра няўстойлівае, няпэўнае жыццё;
- далёка, невядома дзе.
Хоць у вір галавой (
разм. ) — пра цяжкае, бязвыхаднае становішча.
- У віру на калу (
||
||
- Віравая вада.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)