Verbum

від​¹, ✂, м.

1. Тое, што адкрываецца перад вачамі, перспектыва, а таксама адлюстраванне яе.

   • В. на мора.
   • Альбом з відамі Каўказа.

2. Тое, што і выгляд (у 1 знач.).

   • Спалоханы в. твару.
   • Стрэльба страціла ўжо былы колер і в.

3. мн., перан. Меркаванні; намер.

   • Віды на ўраджай.
   • Віды на будучае.

◊

• Паставіць на від каму — зрабіць папераджальную заўвагу, вымову.

|| прым. відавы, ✂.

• Відавыя паштоўкі.

від​², ✂, м.

1. Падраздзяленне ў сістэматызацыі, якое ўваходзіць у састаў вышэйшага раздзела — роду.

   • В. раслін.

2. Разнавіднасць, тып.

   • В. паліва.

|| прым. відавы, ✂.

відавочна, прысл.

1. пабочн. сл. Напэўна, відаць, мабыць.

   • Ён, в., да нас сёння не прыедзе.

2. прысл. Яўна, прыметна; адкрыта.

   • Яны робяць усё в.

3. безас. у знач. вык. Ясна, бясспрэчна.

   • Было в., што чалавеку не хапае вопыту ў гэтай справе.

відавочнік, ✂, м.

Сведка якога-н. здарэння, падзеі.

|| ж. відавочніца, ✂.

відавочны, ✂.

1. Яўны, прыметны.

   • Відавочная мана.

2. Бясспрэчны.

   • В. факт.

|| наз. відавочнасць, ✂.

відазмяненне, ✂, н.

1. гл. відазмяніць.

2. Разнавіднасць чаго-н.

відазмяніцца, ✂; зак.

Набыць або страціць якія-н. прыватныя асаблівасці, прыметы.

|| незак. відазмяняцца, ✂.

відазмяніць, ✂; зак.

Унесці якія-н. змены, часткова змяніць.

• В. план.

|| незак. відазмяняць, ✂.

|| наз. відазмяненне, ✂.

відарыс, ✂, м.

Прадмет, знак, сімвал і пад., якія ўвасабляюць пэўную ідэю.

• В. герба на сцягу.
• В. чайніка на шыльдзе.

відаць, у знач. вык.

1. Можна бачыць, разгледзець.

   • Адсюль усё добра в.
   • Блізка в., ды далёка дыбаць (прыказка).

2. Можна разумець.

   • Сэнс байкі добра в.

3. Быць відавочным, вынікаць.

   • З гэтага в., што...

4. у знач. пабочн. Як здаецца, мабыць, напэўна.

   • В., прыйдзецца ехаць аднаму.

◊

• Ад зямлі не відаць (разм.) — вельмі маленькага росту.

• Відам не відаць (разм.) — ніякіх прымет, нідзе не відаць.

• Па ўсім відаць або як відаць — напэўна, відавочна.