від1, , м.

  1. Тое, што адкрываецца перад вачамі, перспектыва, а таксама адлюстраванне яе.

    • В. на мора.
    • Альбом з відамі Каўказа.
  2. Тое, што і выгляд (у 1 знач.).

    • Спалоханы в. твару.
    • Стрэльба страціла ўжо былы колер і в.
  3. мн., перан. Меркаванні; намер.

    • Віды на ўраджай.
    • Віды на будучае.

  • Паставіць на від каму — зрабіць папераджальную заўвагу, вымову.

|| прым. відавы, .

  • Відавыя паштоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)