від1,
-
Тое, што адкрываецца перад вачамі, перспектыва, а таксама адлюстраванне яе.
- В. на мора.
- Альбом з відамі Каўказа.
-
Тое, што і выгляд (у 1
знач. ).- Спалоханы в. твару.
- Стрэльба страціла ўжо былы колер і в.
-
мн. ,перан. Меркаванні; намер.- Віды на ўраджай.
- Віды на будучае.
Паставіць на від каму — зрабіць папераджальную заўвагу, вымову.
||
- Відавыя паштоўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)