відаць,
-
Можна бачыць, разгледзець.
- Адсюль усё добра в.
- Блізка в., ды далёка дыбаць (прыказка).
-
Можна разумець.
- Сэнс байкі добра в.
-
Быць відавочным, вынікаць.
- З гэтага в., што...
-
у
знач. пабочн. Як здаецца, мабыць, напэўна.- В., прыйдзецца ехаць аднаму.
Ад зямлі не відаць (
разм. ) — вельмі маленькага росту.Відам не відаць (
разм. ) — ніякіх прымет, нідзе не відаць.Па ўсім відаць або як відаць — напэўна, відавочна.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)