Verbum

праўнучка, ✂, ж.

Дачка ўнука ці ўнучкі.

праф...

Скарачэнне, якое ўжыв. у складаных словах у знач.:

• 1) прафесійны, напр. прафгігіена, прафнепрыгоднасць;
• 2) прафсаюзны, напр. прафактыў, прафбілет, прафбюро, прафрух.

прафан, ✂, м. (кніжн.).

Зусім недасведчаны чалавек у якой-н. галіне.

• У нотах ён поўны п.

прафанацыя, ✂, ж. (кніжн.).

Скажэнне чаго-н. невуцкім, зняважлівым абыходжаннем, адносінамі; апашленне.

• П. навукі.

прафесар, ✂, м.

Вышэйшае вучонае званне выкладчыка вышэйшых навучальных устаноў, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. прафесарскі, ✂.

прафесарская, ✂, ж.

Пакой для прафесараў і выкладчыкаў у вышэйшай навучальнай установе.

прафесарстваваць, ✂; незак. (кніжн.).

Быць прафесарам, займаць пасаду прафесара.

|| наз. прафесарства, ✂.

прафесійны, ✂.

1. гл. прафесія.

2. Які займаецца чым-н. як прафесіяй, а таксама які з’яўляецца прафесіяй.

   • П. рэвалюцыянер.
   • П. бокс.

3. Такі, што цалкам адпавядае патрабаванням дадзенай вытворчасці, дадзенай галіны дзейнасці.

   • Зроблена зусім прафесійна (прысл.).

|| наз. прафесійнасць, ✂.

прафесія, ✂, ж.

Асноўны род заняткаў, працоўнай дзейнасці, што служыць крыніцай існавання.

• Па прафесіі інжынер-электрык.
• Вытворчыя прафесіі.

○

• Вольная прафесія — прафесія творчых работнікаў, якія жывуць на ганарары.

прафесіянал, ✂, м.

Чалавек, які займаецца чым-н. як прафесіяй (у адрозненне ад аматара).

• Аўтамабіліст-п.
• Фатограф-п.

|| ж. прафесіяналка, ✂.