Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

прывідны, .

  1. Які з’яўляецца прывідам, параджэннем хворага ўяўлення.

    • П. малюнак.
  2. перан. Які існуе ва ўяўленні, несапраўдны.

    • Прывіднае шчасце.

|| наз. прывіднасць, .

прывілея, , ж.

Выключнае права, ільгота.

  • Прывілеі ветэранам вайны.

прывілеяваны, .

  1. Які карыстаецца прывілеямі.

    • Прывілеяванае саслоўе.
  2. Лепшы, больш выгадны ў параўнанні з другім.

    • Паставіць каго-н. у прывілеяванае становішча.

|| наз. прывілеяванасць, .

прывітанне, , н.

  1. Словы, рух, жэст, звернутыя да каго-н. як знак добразычлівасці, дружалюбнасці, добрага пажадання і пад.

    • Адказаць на чыё-н. п.
    • Перадаць п.
  2. нязм. Зварот да блізкага знаёмага пры сустрэчы (разм.).

    • П.! Куды крочыш?
  3. Вусны або пісьмовы зварот да каго-н. з выказваннем асабістай прыязнасці, добрага пажадання, салідарнасці і пад.

    • Гарачае п. абаронцам Радзімы.
    • Паслаць п. юбіляру.

|| прым. прывітальны, .

прывіцца, ; зак.

Стаць звычайным, замацавацца.

  • Прывіліся навыкі да фізічнай працы.

|| незак. прывівацца, .

прывіць, ; зак.

Прымусіць засвоіць, зрабіць звычайным.

  • П. культурныя навыкі.

|| незак. прывіваць, .

|| наз. прывіццё, .

прывод1, , м.

  1. гл. прывесці.

  2. Прымусовая дастаўка ў органы следства або ў суд тых, хто не з’явіўся па выкліку, а таксама часовы арышт для допыту (афіц.).

    • Хуліган ужо мае некалькі прыводаў у міліцыю.

прывод2, , м.

Механізм або сістэма механізмаў для прывядзення ў рух розных машын.

  • Электрычны п.

|| прым. прывадны, .

  • П. пас.

прывоз, , м.

  1. гл. прывезці.

  2. Тое, што прывезена, прывезеныя тавары (разм.).

    • Вялікі п.

прыволле, , н.

  1. Шырокае адкрытае месца, прастора.

    • Лугавое п.
  2. Поўная свабода, вольнае жыццё.

    • Тут п. для дзіцячых гульняў.