Verbum

куліса, ✂, ж. (спец.).

Бакавы шчыт у тэатральнай дэкарацыі.

• Мяккая к. (у выглядзе заслоны).
• За кулісамі (за сцэнай у тэатры; таксама перан. тайна).
• За кулісы (за сцэну).

|| прым. кулісны, ✂.

куліч, ✂, м.

Салодкі здобны пірог цыліндрычнай формы.

|| прым. кулічны, ✂.

• Кулічнае цеста.

кулон​¹, ✂, м.

Жаночае ўпрыгожанне з каштоўных камянёў ці інш. матэрыялу, якое носяць на ланцужку на шыі.

|| прым. кулонны, ✂.

кулон​², ✂, м.

Адзінка вымярэння колькасці электрычнасці, электрычнага зараду ў Міжнароднай сістэме адзінак.

кулуары, ✂.

1. Памяшканне па-за залай пасяджэння (у парламенце, на з’ездзе і пад.).

2. перан. Аб неафіцыйных размовах у дасведчаных палітычных, грамадскіх колах (кніжн.).

   • Вядома з кулуараў.

|| прым. кулуарны, ✂.

• Кулуарныя размовы.

куль​¹, ✂, м.

Тоўсты сноп адборнай саломы, якая звычайна ідзе на стрэхі.

|| прым. кулявы, ✂.

• Кулявая салома.

куль​², ✂, м.

Задняя частка рыбалоўнай снасці (невада, жака і пад.) у выглядзе вузкага доўгага мяшка, куды трапляе рыба пры лоўлі.

|| прым. кульковы, ✂.

кульба, ✂ і кульбака, ✂, ж.

Палка з загнутым верхнім канцом для апоры пры хадзьбе.

кульгавець, ✂; незак.

Станавіцца кульгавым.

кульгавы, ✂.

1. З карацейшай ці балючай нагой.

   • К. дзед.

2. Са зламанай або карацейшай, чым другія, ножкай (пра рэчы; разм.).

   • Кульгавая табурэтка.

3. Больш кароткі, чым другі, другія (пра нагу, пра ножку чаго-н.; разм.).

   • Кульгавая нага.

|| наз. кульгавасць, ✂.