Verbum

тысячны, ✂.

1. гл. тысяча.

2. Які складаецца з тысячы (з тысяч) чалавек.

   • Т. мітынг.

3. Вартасцю ў тысячу (тысячы) рублёў.

4. тысячная, -ай. Атрыманы ад дзялення на тысячу.

   • Адна тысячная доля секунды.
   • Адна тысячная (наз.).

тытан​¹, ✂, м.

1. У старажытнагрэчаскай міфалогіі: волат, які ўступіў у барацьбу з багамі Алімпа.

2. перан. Чалавек вялікага таленту, надзвычайнага розуму (высок.).

   • Т. навукі.

тытан​², ✂, м.

Хімічны элемент — серабрыста-белы цвёрды метал.

|| прым. тытанавы, ✂.

тытан​³, ✂, м.

Вялікі кіпяцільнік асобай канструкцыі.

• Т. ужо закіпеў.

тытаністы, ✂.

Які мае ў сваім саставе тытан ​².

• Т. жалязняк.

тытанічны, ✂ (высок.).

1. Які вызначаецца вялікай фізічнай або духоўнай сілай, розумам, талентам; уласцівы тытану ​¹.

2. Вялікі па сіле, размаху; грандыёзны; уласцівы тытану 1 (у 2 знач.).

тытул​¹, ✂, м.

1. Ганаровае радавое або дараванае дваранскае званне, якое падкрэслівала прывілеяванае становішча асобы.

   • Т. графа.
   • Т. князя.

2. Званне, якое прысвойваецца каму-н. у гонар прызнання яго заслуг.

   • Т. чэмпіёна.

тытул​², ✂, м. (спец.).

Загаловак кнігі, а таксама старонка, на якой надрукаваны загаловак, імя аўтара, год і месца выдання.

• На адвароце тытула (на адвароце такой старонкі).

|| прым. тытульны, ✂.

• Т. ліст.

тытулаваць, ✂; зак. і незак.

Назваць (называць) у адпаведнасці з тытулам ​¹, званнем, чынам.

тытулярны, ✂:

• тытулярны саветнік — у царскай Расіі: грамадзянскі чын 9 класа.