Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

прапушчальны, (кніжн.).

Які прапускае праз сябе што-н.

  • П. для святла.

|| наз. прапушчальнасць, .

прапхаць, ; зак.

Прапхнуць у некалькі прыёмаў.

прапхнуцца, ; зак. (разм.).

Пхаючыся, прабрацца праз натоўп.

|| незак. прапіхацца, і прапіхвацца, .

прапхнуць, ; зак.

Прасунуць штуршком.

  • П. корак у бутэльку.

|| незак. прапіхаць, і прапіхваць, .

прапыліцца, ; зак.

Набрацца пылу, запыліцца.

  • Шапка прапылілася.

прапыліць, ; зак.

  1. Напоўніць пылам.

  2. Праехаць, прайсці, падняўшы клубы пылу (разм.).

    • Па вуліцы прапыліў статак.

прапытаць, ; зак.

Тое, што і праведаць (у 2 знач.).

|| незак. прапытваць, .

прапясочыць, ; зак. (разм.).

Моцна прабраць, вынесці вымову за што-н.

  • П. на сходзе за безгаспадарчасць.

|| незак. прапясочваць, .

прапячы, ; зак.

  1. Даць спячыся да поўнай гатоўнасці.

    • П. мяса.
  2. Прапаліць чым-н. моцна нагрэтым.

    • П. дзірку ў дошцы.
  3. Правесці які-н. час, пекучы што-н.

    • Усю ноч прапяклі хлеб.

|| незак. прапякаць, .

прапячыся, ; зак.

Спячыся да гатоўнасці.

  • Пірог добра прапёкся.

|| незак. прапякацца, .