прыхіліцца, ✂; зак.
-
Нахіліцца, нагнуцца трохі ўніз.
- Галіны прыхіліліся да зямлі.
-
да каго-чаго. Шчыльна наблізіцца да чаго-н., прыпасці да каго-н.
- Дзіця прыхілілася да бацькі.
-
перан., да каго. Знайсці спагаду ў каго-н., адчуць прыхільнасць да каго-н.
|| незак. прыхіляцца, ✂ і прыхільвацца, ✂.
прыхіліць, ✂; зак.
-
Схіліць, нагнуць трохі ўніз.
-
Шчыльна наблізіць да чаго-н., прытуліць, прыціснуць да каго-, чаго-н.
- П. дошку да сцяны.
- Маці прыхіліла дзіця да грудзей.
-
перан. Даць прытулак (у 1 знач.) каму-н.; выклікаць у кім-н. прыхільныя адносіны да каго-,
чаго-н.
|| незак. прыхіляць, ✂ і прыхільваць, ✂.
прыхінуцца, ✂; зак.
Тое, што і прыхіліцца (у 2 і 3 знач.).
|| незак. прыхінацца, ✂.
прыхлусіць, ✂; зак. (разм.).
Крыху схлусіць, расказваючы пра што-н., прылгаць.
|| незак. прыхлушваць, ✂.
прыхлынуць, ✂; зак.
Хлынуць, прыблізіцца куды-н.
- Хвалі прыхлынулі.
- Натоўп прыхлынуў.
- Прыхлынулі думкі пра мінулае (перан.).