Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

прысутны, .

Які прысутнічае дзе-н. у дадзены час.

  • Прысутныя людзі.
  • Усе прысутныя галасавалі «за» (наз.).

прысценак, , м.

Бакавая прыбудова.

  • Размясціцца ў прысценку.

|| прым. прысценачны, .

прысыпаць, ; зак.

  1. што і чаго. Насыпаючы, дадаць.

    • П. зерня.
  2. што чым. Пасыпаць тонкім слоем.

    • П. папрэлыя месцы стрэптацыдам.

|| незак. прысыпаць, .

|| наз. прысыпанне, і прысыпка, .

прысыпка, , ж.

  1. гл. прысыпаць.

  2. Парашок, якім прысыпаюць хворае месца (у 2 знач.).

прысяга, , ж.

Афіцыйнае і ўрачыстае абяцанне захоўваць якія-н. абавязацельствы.

  • Ваенная п.
  • Прыняць прысягу.

прысягаць, ; незак.

Даваць прысягу каму-н. у чым-н.

  • П. на вернасць каму-, чаму-н.

|| зак. прысягнуць, .

прысядзібны, .

Які знаходзіцца пры доме, пры сядзібе.

  • П. ўчастак.

прысяжны, .

  1. Які прыняў прысягу (уст.).

  2. перан. Пастаянны, заўсёдны (разм. жарт.).

    • П. жартаўнік.

  • Прысяжны павераны — у царскай Расіі: адвакат.

  • Суд прысяжных — суд з удзелам выбарных ад насельніцтва асоб, якія выносяць рашэнне аб вінаватасці або невінаватасці абвінавачанага.

прытаіцца, ; зак.

Схавацца, імкнучыся застацца незаўважаным.

  • П. ў кутку.

|| незак. прытойвацца, .

прытаміцца, ; зак. (разм.).

Адчуць стому, стаміцца.

|| незак. прытамляцца, .