Verbum

біта, ✂, ж.

Прадмет, якім б’юць у некаторых гульнях (напр. пры гульні ў гарадкі).

бі́тва, ✂, ж. (высок.).

Бой.

• Б. за вызваленне Мінска.

бі́тка, ✂, ж.

У картачнай гульні — карты, узятыя большай або казырнай картай.

біткі́, ✂, м.

Круглыя катлеты з адбіўнога або сечанага мяса.

• Б. ў смятане.

бітко́м:

• бітком набіты (разм.) — напоўнены так, што вельмі цесна.

  • Аўтобус бітком набіты.

біто́н, ✂, м.

Металічная або пластмасавая пасудзіна цыліндрычнай формы з накрыўкай.

• Малочны б.

|| прым. бітонны, ✂.

бі́ты, ✂.

1. Забіты, зарэзаны; настраляны (пра дзічыну).

   • Б. вяпрук.

2. Разбіты на кавалкі, расколаты.

   • Бітая пасуда.

3. Валены.

   • Бітыя валёнкі.

◊

• Бітая гадзіна (разм.) — доўгі час, больш за гадзіну.

• Бітая дарога — уезджаная дарога.

бі́ўні, ✂, м.

Вельмі развітыя іклы ці разцы ў некаторых млекакормячых.

• Б. слана.

біфштэ́кс, ✂, м.

Кавалак абсмажанай ялавічыны (з сярэдняй часткі хрыбта тушы).

бі́цца, ✂; незак.

1. Наносіць пабоі, распачынаць бойку.

   • Хлапчукі б’юцца.

2. Весці бой, змагацца.

   • Б. з ворагам.

3. Ударацца аб што-н., у што-н.

   • Б. галавой аб сцяну.

4. Калаціцца, кідацца.

   • Б. ў знямозе.

5. без дап. Пульсаваць (пра сэрца, кроў).

   • Сэрца б’ецца.

6. перан., над чым, з кім-чым і без дапаўнення: Прыкладаць намаганні для дасягнення чаго-н.

   • Б. над рашэннем задачы.

7. Разбівацца (пра шкло, пасуду).

   • Крышталь б’ецца.

◊

• Біцца аб заклад (разм.) — ісці ў заклад з кім-н. на грошы або на што-н. іншае.

• Біцца як рыба аб лёд (разм.) — гараваць, жыць у цяжкіх умовах.

|| зак. пабіцца, ✂.

|| наз. біццё, ✂ і бой, ✂.