Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

прысвіст, , м.

  1. Свіст, які суправаджае спевы.

    • Салаўіны п.
  2. Свісцячы прыгук.

    • Гаварыць з прысвістам.

прысвістваць, ; незак.

  1. Спяваць з прысвістам.

  2. Гаварыць з прысвістам.

прысвоіць, ; зак.

  1. Завалодаць, самавольна ўзяць у сваю ўласнасць, выдаць за сваё.

    • П. знойдзенае.
    • П. чужыя ідэі.
  2. што каму-чаму. Даць (якое-н. званне), назваць якім-н. чынам.

    • П. званне прафесара.
    • П. плошчы імя Якуба Коласа.

|| незак. прысвойваць, .

|| наз. прысваенне, .

прысвятак, , м. (разм.).

  1. Невялікае свята.

  2. Перадсвяточны дзень.

прысвяціць, ; зак.

  1. Прызначыць, аддаць.

    • П. жыццё мастацтву.
  2. Зрабіць, стварыць што-н. у гонар каго-, чаго-н.

    • П. кнігу памяці бацькоў.

|| незак. прысвячаць, .

|| наз. прысвячэнне, .

прысвячэнне, , н.

  1. гл. прысвяціць.

  2. мн. -яў. Надпіс, уступная частка твора, звернутая да асобы, якой твор прысвечаны.

прысест, , м.:

  • за адзін прысест (разм.) — не ўстаючы з месца, за адзін раз.

    • З’есці ўсё за адзін п.

прысесці, ; зак.

  1. Сагнуўшы калені, апусціцца.

    • П. на кукішкі.
    • Аж прысеў ад нечаканасці.
  2. Сесці (на нядоўгі час).

    • П. адпачыць.

|| незак. прысаджвацца, і прысядаць, .

|| наз. прысяданне, .

прыскакаць, ; зак.

Наблізіцца скачкамі або прыехаць наўскач.

  • Да шышак прыскакала вавёрка.
  • П. вярхом.

прыскрынак, , м.

Скрыначка ў куфры на бакавой сценцы для захоўвання дробных рэчаў.

  • Палажыць брошку ў п.

|| прым. прыскрыначны, .