Verbum

цэнзурны, ✂.

1. гл. цэнзура.

2. Прыстойны, дапушчальны.

   • Не зусім цэнзурныя словы.

|| наз. цэнзурнасць, ✂.

цэннасць, ✂, ж.

1. гл. цэнны.

2. Выражаная ў грашовых адзінках вартасць, кошт чаго-н., цана.

   • Пасылка з аб’яўленай цэннасцю.

|| прым. цэннасны, ✂.

• Ц. ўлік усіх аперацый.

цэннік, ✂, м.

Даведнік цэн на тавары або паказальнік цаны.

• Ц. тавараў.

цэнны, ✂.

1. Каштоўны, які мае вялікую цану, дарагі.

   • Цэнныя паперы.
   • Цэнная рэч.ё

2. перан. 3 вялікімі якасцямі, важны, неабходны.

   • Цэннае даследаванне.

|| наз. цэннасць, ✂.

цэнт, ✂, м.

Дробная манета ў ЗША і некаторых іншых краінах, роўная адной сотай грашовай адзінкі.

|| прым. цэнтавы, ✂.

цэнтнер, ✂, м.

Мера масы, роўная 100 кг.

|| прым. цэнтнеравы, ✂.

цэнтр, ✂, м.

1. Пункт перасячэння якіх-н. восей, ліній і фігуры, пункт засяроджання якіх-н. адносін у целе.

   • Ц. акружнасці.
   • Ц. цяжару.

2. Сярэдзіна, сярэдняя частка чаго-н., аднолькава аддаленая ад краёў, канцоў чаго-н.

   • Ц. стала быў заняты кнігамі.
   • Камандзірская зямлянка знаходзілася ў цэнтры лагера.

3. Месца, дзе сканцэнтравана якая-н. важная дзейнасць, кіраўніцтва чым-н.

   • Ц. навуковай думкі.
   • Гандлёвы ц.

4. Горад, буйны населены пункт, які мае адміністрацыйнае, прамысловае, культурнае значэнне для якой-н. мясцовасці, краіны.

   • Абласны ц.
   • Адміністрацыйны ц.

5. Вышэйшы орган кіравання якой-н. дзейнасцю.

   • Дырэктывы цэнтра.

6. Вядучая ўстанова, аддзел такой установы, які кіруе пэўнай галіной дзейнасці.

   • Ц. радыёвяшчання.
   • Сінаптычны ц.
   • Ц. кіравання палётамі касмічных апаратаў.

7. Група нервовых клетак, якая рэгулюе тую або іншую функцыю арганізма.

   • Дыхальны ц.
   • Рухальны ц.

8. Дэталь станка з конусным канцом, які служыць для падтрымкі рухомых загатовак пры іх апрацоўцы (спецыяльны тэрмін).

○

• Цэнтр нападзення — асноўны ігрок групы нападзення ў футбольнай і хакейнай камандах.

◊

• (Быць) у цэнтры ўвагі — лічыцца галоўным, выклікаць усеагульны інтарэс.

|| прым. цэнтравы, ✂.

• Ц. пункт.

цэнтрабежны, ✂.

Накіраваны ў час руху ад цэнтра да перыферыі.

• Цэнтрабежныя сілы.
• Цэнтрабежныя нервовыя валокны.

цэнтравальны, ✂, (спец.).

Прызначаны для цэнтравання.

• Цэнтравальныя станкі.

цэнтраваць, ✂; зак. і незак. (спец.).

1. Зрабіць (рабіць) адтуліну ў цэнтры чаго-н.

2. Вызначыць (-чаць), устанавіць (-наўліваць) цэнтр, цэнтральную кропку чаго-н.

|| зак. зацэнтраваць, ✂ і адцэнтраваць, ✂.

|| наз. цэнтраванне, ✂.