Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноуыьэюя
бгдзйлмнпртўхцш

цэўка, ✂, ж. (спец.).

  1. Дэталь перадатачнага механізма цыліндрычнай формы.

  2. Прыстасаванне ў выглядзе трубкі, на якое навіваюцца ніткі і якое ўстаўляецца ў чаўнок пры тканні.

  3. Косць у назе птушкі паміж галёнкай і пальцамі.

|| прым. цэўкавы, ✂.