Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

цэнаўтварэнне, , н. (спец.).

Працэс фарміравання цэн на тавары і сістэмы цэн наогул.

  • Рэформа цэнаўтварэння.

|| прым. цэнаўтваральны, .

цэнз, , м. (спец.).

Умовы, якія дапускаюць чалавека да карыстання тымі ці іншымі палітычнымі правамі.

  • Узроставы ц.
  • Выбарчы ц.

|| прым. цэнзавы, .

цэнзар, , м.

Службовая асоба, якая ажыццяўляе цэнзуру.

|| прым. цэнзарскі, .

цэнзура, , ж.

Сістэма дзяржаўнага нагляду за друкам і сродкамі масавай інфармацыі.

  • Ваенная ц.
  • Дазволена цэнзурай.

|| прым. цэнзурны, .

цэнзураваць, ; зак. і незак. (спец.).

Падвергнуць (-вяргаць) цэнзуры.

цэнзурны, .

  1. гл. цэнзура.

  2. Прыстойны, дапушчальны.

    • Не зусім цэнзурныя словы.

|| наз. цэнзурнасць, .

цэннасць, , ж.

  1. гл. цэнны.

  2. Выражаная ў грашовых адзінках вартасць, кошт чаго-н., цана.

    • Пасылка з аб’яўленай цэннасцю.

|| прым. цэннасны, .

  • Ц. ўлік усіх аперацый.

цэннік, , м.

Даведнік цэн на тавары або паказальнік цаны.

  • Ц. тавараў.

цэнны, .

  1. Каштоўны, які мае вялікую цану, дарагі.

    • Цэнныя паперы.
    • Цэнная рэч.ё
  2. перан. 3 вялікімі якасцямі, важны, неабходны.

    • Цэннае даследаванне.

|| наз. цэннасць, .

цэнт, , м.

Дробная манета ў ЗША і некаторых іншых краінах, роўная адной сотай грашовай адзінкі.

|| прым. цэнтавы, .