Verbum

прымірыцельны, ✂.

Які садзейнічае прымірэнню.

• П. тон.

прымірэнства, ✂, н.

Паводзіны таго, хто імкнецца любой цаной згладзіць супярэчнасці, пазбегнуць канфліктаў.

|| прым. прымірэнчы, ✂.

прымітывізм, ✂, м.

1. Спрошчаны падыход да складаных пытанняў (кніжн.).

2. Напрамак у мастацтве, які выкарыстоўвае формы першабытных, ранніх або прымітыўных стыляў.

прымітыў, ✂, м. (кніжн.).

Што-н. простае, неразвітае (у параўнанні з пазнейшым, больш дасканалым).

прымітыўны, ✂.

1. Просты, не складаны па будове, выкананню.

   • Прымітыўная тэхніка.

2. Недастаткова глыбокі, надта спрошчаны.

   • П. падыход да з’явы.

3. Неразвіты.

   • Прымітыўная асоба.

|| наз. прымітыўнасць, ✂.

прымкнуць, ✂; зак.

1. Зачыніць, замкнуць на некаторы час.

   • П. дзверы.

2. Прысунуцца шчыльна да чаго-н.

   • П. вухам да тэлефоннай трубкі.

3. да каго-чаго. Тое, што і далучыцца.

   • П. да большасці.

◊

• Прымкнуць штык (спец.) — надзеўшы, прымацаваць да вінтоўкі.

|| незак. прымыкаць, ✂.

|| наз. прымыканне, ✂.

прымножыцца, ✂; зак.

Яшчэ больш павялічыцца, памножыцца.

• Веды прымножыліся.

|| незак. прымнажацца, ✂.

|| наз. прымнажэнне, ✂.

прымножыць, ✂; зак.

Яшчэ больш павялічыць, памножыць.

• П. грамадскае багацце.

|| незак. прымнажаць, ✂.

|| наз. прымнажэнне, ✂.

прымор’е, ✂, н.

Прыморская мясцовасць.

прыморскі, ✂.

Які знаходзіцца каля мора.

• П. курорт.