Verbum

індывідуум, ✂, м.

Чалавек як канкрэтная асоба, а таксама наогул асобны жывы арганізм, асобіна.

індыга, нескл., н.

1. Цёмна-сіняе фарбавальнае рэчыва, якое атрымліваецца з соку некаторых трапічных (індыганосных) раслін або сінтэтычна.

2. Цёмна-сіні.

   • Колер і.

|| прым. індыгавы, ✂.

• І. колер.

індыйцы, ✂, м.

Агульная назва ўсяго карэннага насельніцтва Індыі і незалежна ад нацыянальнай, рэлігійнай і каставай прыналежнасці.

|| ж. індыянка, ✂.

|| прым. індыйскі, ✂.

індык, ✂, м.

Вялікая свойская птушка сямейства фазанавых, якую разводзяць для атрымання мяса, самец гэтай птушкі; індзейскі певень.

◊

• Змяняць быка на індыка — памыліцца пры выбары (замест лепшага выбраць горшае).

|| ж. індычка, ✂.

|| прым. індычы, ✂.

індыкатар, ✂, м. (спец.).

1. Прыбор для вымярэння фізічных велічынь, адлюстравання ходу працэсаў або стану аб’екта, за якім вядзецца назіранне.

   • Візуальны і.
   • Акустычны і.

2. Рэчыва, якое з’яўляецца хімічным рэактывам.

   • Хімічны і.

|| прым. індыкатарны, ✂.

індыферэнтны, ✂.

Абыякавы, раўнадушны.

• Індыферэнтныя адносіны.

|| наз. індыферэнтнасць, ✂.

індыферэнтызм, ✂, м.

Індыферэнтныя адносіны да чаго-н.

індычаня, ✂ і індычанё, ✂, н.

Птушаня індычкі.

індычына, ✂, ж.

Мяса індыкоў як харч.

індэкс, ✂, м. (спец.).

1. Спіс, паказальнік чаго-н.

   • І. аптовых цэн.

2. Лічбавы (або літарны) паказчык чаго-н.

   • І. прамысловай вытворчасці.

3. Умоўнае абазначэнне ў сістэме якой-н. класіфікацыі.

   • Паштовы і.

|| прым. індэксны, ✂.