Verbum

шчаціністы, ✂.

1. Пакрыты густым шчаціннем, густа парослы жорсткімі валасамі.

   • Ш. хіб.
   • Ш. твар.

2. Жорсткі, які нагадвае шчацінне (пра валасы, поўсць).

   • Шчаціністыя вусы.

|| наз. шчаціністасць, ✂.

шчацініцца, ✂; незак.

Падымацца ўгору, уставаць тарчма.

• Шчаціняцца валасы на няголеным твары.
• На паляне шчацініцца сівец.

шчацініць, ✂; незак.

Падымаць угору, натапырваць (поўсць, шчацінне і пад.).

• Кошка шчацініць поўсць.
• Вецер шчацініў салому на страсе (перан.).

шчацінка, ✂, ж.

1. гл. шчацінне.

2. Кароткі жорсткі волас.

шчацінне, ✂, ж., зб.

1. Жорсткая прамая шэрсць у некаторых жывёл.

   • Чорнае ш. дзіка.

2. Кароткія жорсткія валасы на няголеным твары (разм.).

   • Ш. пакрыла твар.

3. Жорсткая валасяная частка шчоткі, пэндзля і пад.

|| памянш. шчацінка, ✂.

|| прым. шчацінны, ✂.