шчацініць, ; незак.

Падымаць угору, натапырваць (поўсць, шчацінне і пад.).

  • Кошка шчацініць поўсць.
  • Вецер шчацініў салому на страсе (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)