шчацінне назоўнік | жаночы род | зборны назоўнік

  1. Жорсткая прамая шэрсць у некаторых жывёл.

    • Чорнае ш. дзіка.
  2. Кароткія жорсткія валасы на няголеным твары (размоўнае).

    • Ш. пакрыла твар.
  3. Жорсткая валасяная частка шчоткі, пэндзля і пад.

|| памяншальная форма: шчацінка.

|| прыметнік: шчацінны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)